احلام ما بعد الفجر قبل الشروق
فى وقت غير معروف وفى جو ساعة فجرية مألوف أوضة فيها دفاية وجمبها طفاية وست عجوزة بتحكى حكاية وفاظة كبيرة وعجلة ودبدوب ابيض وايدين ناعمة على الباب بتخبط
وكمان دقة عقرب ساعة وحاجات اول مرة اسمعها فى الاذاعة وواحدة بفستان فى الزاوية عمالة رايحة وجاية ضحكتها زى فراشة جميلة طايرة خلتنى لأول مرة اشوف قوس قزح على شكل دايرة
وانا كالعادة فى الركن البعيد بيملكنى حزن شديد ومعايا قهوتى الزيادة وبفكر فى فراقك ازاى بيتمادى واستغرب لأنى حاسس بحزنك وياخدنى خيالى والقانى بواسيكى واضمك
مع صوت المزيكا وغنواتك متستغربيش ما هى دى مش حياتى دى حياتك وفجأة الست مسكت ايدى وقالتلى بعد اذن احزانك يا سيدى ادينى جاية اهه وجايبهالك اوعى الوقت يسرقك خلى بالك
بصيت فى عينيها و فى نفس الوقت على ايديا مسكت ايديها ومشينا شوية وبعدين رن فى ودانى صوت غريب بقوله مين قالى النصيب الصوت منى بيقرب والشمس بدأت تهرب
وطيف بيعدى من قدامى قالت اى ده قولت متخافيش دى احزانى وخيال من ورايا تانى معلش اصلهم مش مصدقين انك معايا هما دايما وعلى طول بيجاورونى المرة دى بوجودك بيفارقونى
رجعت الست قالت كفاية هيا انا عايزاه معايا بدأت بالعافية تاخدها من ايديا والمطر بدأ ينزل من عينيا وماشية وهيا معاها بتختفى مش عارف الموقف ده ازاى يتحكى وقف عقرب الساعة
وزاد صوت الاذاعة والخبط على الباب زاد وشمع الدفاية قاد ووقع برواز من الحيطة وتوتة يا ملتوتة خلصت الحدوتة عدت الساعات وادينا اهه حاليا صوت بينادى عاليا
قوم كفاية نوم فتحت عينيا وببص حواليا لسة الاوضة زى ما هيا ملحقتش اشبع منها رجعت لدنيا تانى من غيرها ورجعتلى كمان احزانى وبدأت الوم فراقنا وحرمانى
واتحايل على النوم يرجع ثوانى وانادى عليها وروحى سايبانى بصوت بيعانى عالى وان مغيرها مش رجعالى ودى احلام ما بعد الفجر وما يفهمش كلامى الا من داق الهجر
انا عايز احكيلك لسة مفارقتنيش لذة حضنك لسة الوقت والتاريخ فى بالى لسة الدموع يوماتى وليالى لسة الوجع فى صميم الروح لسة زى ما انا طير مجروح نفسه يطير ويجيلك
ويمسح دموعه بمنديلك انا لسة فى مكانى واقف وزى ما يكون صوتك حالف يسكن فى قلبى وما يفارقنى من كام يوم واليل طويل خدنى خيالى وروحت قعدت على النيل
بصيت للسما شوفتك راكبة خيل كان فى ايدى عصير وكمان منديل وانتى خيلك بجناح كبير رايح وجاى قدامى بيطير ومعاه عصافير وخطف منى منديلك ومشي بيكى بعيد وخد اخر حاجة منك
ليه الذكريات مش سايبانى كل الاماكن وكل الشوارع وكل الحاجات ادينى من مكانى وسط الكتب والمذكرات قدامى المكتب والهدايا والشيتات فاكرك حافظك شايفك وجوايا ساكنة ملامحك
مفيش حاجة منك مفارقانى حتى حزنك عايشه وجواه واخدانى كانى مش انا الاسم حياتى بس بالفعل حياتك نفس المزيكا وهيا هيا غنواتك مهما قابلت وشوفت مفيش زيك
وانى مش عارف اتعالج منك مرارة الحنين وايام وسنين بقيوا اصحاب لخيالى وجواه عايشين يشهد عليا البعد اللى ختم بفراقك فى يوم مشؤوم كله غيوم بس الواضح انها دوامة
دايرة على كل اللى حبيتهم وشكلها عليهم هتدوم
بهدى سلامى فى ختامى لفراشتى ووردتى الجميلة ومن مكانى ببلغك وحياة الشوق اللى قتل قلبى من كتر ما بيندهك انا لسة بشوفك من بعيد لبعيد اصل حلمى بيكى عنيد
كان نفسه ينتهى بايد فى الايد كان نفسه ينتهى بايد فى الايد
