شعر مصري صاحبت صاحب يا زمانى تأليف اسامة فؤاد
صاحبت صاحب صاحبت صاحب يا زمانى ..وقلت بعده مفيش تانى
اتارينى يا ناس مخدوع فيه .. يا ريتنى عشت انا وحدانى
عاملته بكل حنان واخلاص..وقلت ده زيه مفيش ناس
اول ما ضحكت له الايام .. نسى العشرة وعليه اول من داس
ويا ويلى من غدر الايام .. والصاحب اللى سابنى قوام
احترت والله يا بنى ادمين .. قولوا لى اشكى همى لمين
يا دنيا ايه اللى جرالك .. كل البشر فيكى خاينين
فيكى يا دنيا ماليه اصحاب.. والكل بقى خاين كداب
ليه كل اللى ربنا يديله.. ف وش صاحبه يرد الباب
خلاص هاعيش انا وحدانى .. واكتم جروحى وحرمانى
واللى غدربيه الله يجازيه ... اصلى اللى انا شفته بكانى
وان كان على حقى هاجيبه .. وكل اللى خان مش راح اسيبه
الصبر انا اتعودت عليه .. والحزن مولود انا ماضى عليه
وان كان ع الخاينين هانساهم.. ولا عمرى تانى هاسال فيهم
انا راضى بالمقسوم ليه .. انا اصلى خدت ع الاحزان
هاعيش واصبر على حالى .. ولا عمرى هدى لحد امان
اتمنى يرجع زمانى بيه ... عشان انسى اللى اتعمل فيه
ما هى قلة الاصل عند الخسيس ... زى تربية الحمام غية
